چشم در راه بهاران (شب پره)

اگر مسکوت مانده آهِ غمگینِ پر از دردم

اگر تنها و محزونم،

به تاریکیِ چشمانِ تو خو کردم،

اگر در انتهایِ آسمانِ تار

مرا ابری چنین بیتاب می­گرید

میاندیش از غمِ پاییز و سرمایی که جان می­گیرد از سبزه

میاندیش از سرودِ تلخِ پژمردن

بهارم، سبزی­ام، شادابی­ام، شورم

که در راهِ رسیدن

چشم در راهِ بهارانم...